به گزارش مشرق، محسن خلیلی در خصوص حضورش در تمرینات تیم فوتبال نفت تهران به عنوان یکی از اعضای کادر فنی گفت: بعد از اینکه در کلاس‌های مربیگری شرکت کردم قصد داشتم به صورت عملی وارد کار مربیگری شوم. چند گزینه وجود داشت تا من بتوانم در کنار آنها حضور داشته باشم اما دیدم چه شخصی بزرگتر از علی دایی تا بتوانم در کنارش از مدیریت و تجربیات فنی او استفاده کنم. رفاقت من و دایی ده ساله است و مطمئنا بهترین کسی که می‌توانستم در کنارش دانشم را افزایش دهم او بود. به همین دلیل پس از صحبتی که با او انجام دادم قرار شد مثل یک شاگرد در کنارش کار کنم چرا که هم در سایپا و هم در تیم ملی شاگرد او بودم. البته باید بگویم که دایی هم استقبال خوبی از این پیشنهاد من انجام داد و قبول کرد تا کنارش کار کنم.

وی در مورد اینکه باید او را عضوی از کادر فنی نفت بدانیم یا نه اظهار داشت: اینکه عضو کادر فنی باشم یا نه مهم نیست چرا که به دنبال پست و مقام نیستم در گروه کاری علی دایی مهمتر از هر چیز رفاقت است و از طرفی من سخت به دنبال یادگیری هستم. هیچ صحبتی درباره اینکه ما عضو کادر فنی باشم انجام نشده و اینجا آمدم تا آرام آرام و به صورت رسمی وارد جرگه مربیگری شوم. به هر حال باید شروع کار مربیگری را از جایی لمس کنم.

مهاجم اسبق پرسپولیس در پاسخ به این سوال که آیا این کاریزا را خواهد داشت که در کسوت مربیگری هم بتوانم موفق شود افزود: مسلما این توانایی را در خودم دیده‌ام و اطرافیانم هم این موضوع را در من دیده‌اند که من را به سمت مربیگری هل دادند. از طرفی عشق و علاقه زیادی هم برای این کار دارم هرچند که فعلا اول راه هستم. قصد دارم به خاطر ارتباط خوبی که در خارج از کشور دارم در کلاس های مربیگری و همچنین در تمرینات تیم‌های بزرگ اروپایی حاضر شوم تا نوع تمرنیات و مدیریت کار را از نزدیک ببینم. می‌خواهم به عنوان کسی که دوران خوبی در زمان فوتبال بازی کردنش داشته در مربیگری هم برگ جدیدی را هم ورق بزنم.

خلیلی در مورد اینکه آیا هواداران می‌توانند منتظر نشستن او روی نیمکت پرسپولیس باشند گفت: قطعا کسانی که روزی پیراهن پرسپولیس را پوشیدند آرزوی مربیگری در این تیم را دارند و این مسئله برای من هم یک آرزوی شیرین است اما قطعا دور از دسترس نیست. با تلاش و کوشش می‌توان به همه آرزوها رسید اما من در حال حاضر تمرکزم بر روی شرایط فعلی است و به آینده فکر نمی‌کنم.

وی در پاسخ به این سوال که حس و حال مربیگری با زمان بازی کردن چقدر تفاوت دارد اظهار داشت: واقعا مربیگری حس عجیبی نسبت به بازی کردن دارد اما نمی‌توانم آن را توصیف کنم. شاید شما از من بپرسید که حس و حال زمانی که به استقلال یا سپاهان گل زدم چطور بود اما این حس را باید لمس کرد تا متوجه حرفهای من شد. کسانی که قبلا بهترین دوستانم بودند الان همکارانم هستم و یا با ایمان مبعلی، احمد ‌آل نعمه، محمد قاضی و .. که روزگاری همبازی بودم الان با آنها کار می‌کنم. می‌خواهم تجارب خوبی از مربیان بزرگ کسب کنم تا بتوانم آنها را به جوانان انتقال دهم.

مهاجم اسبق پرسپولیس در خصوص اینکه فکر نمی‌کند زود از فوتبال کنار رفت گفت: خودم هم قبول دارم که 34 سالگی برای منی که سالم زندگی کرده بودم زود بود اما شرایط به گونه‌ای رقم خورد که باید از فوتبال می‌رفتم وقتی شما یک زانو را دو بار عمل می‌کنید آن زانو دیگر زانوی سابق نمی‌شود شاید اگر به پایم فشار می‌آوردم در میانسالی و پیری دچار مشکلات خاصی می‌شدم و به همین دلیل به ناچار با این مسئله کنار آمدم هرچند که برایم سخت بود.